Ορέγονται το χρυσό!

Μετά τα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, η Τουρκία αρχίζει να ορέγεται και τα κοιτάσματα χρυσού, όπως διαφαίνεται μέσα από δημοσιεύματα του τουρκικού Τύπου.
Η εφημερίδα Bugun, με τίτλο «Στην Κύπρο βρέθηκε χρυσός», δημοσιεύει τις πληροφορίες ότι καναδική εταιρεία που διεξάγει έρευνες για την ανεύρεση μετάλλων, ανακοίνωσε ότι η Κύπρος είναι πάρα πολύ πλούσια σε κοιτάσματα χρυσού.
Η εταιρεία, προσθέτει, η οποία πραγματοποιεί έρευνες στον «ελληνοκυπριακό τομέα», ανέφερε ότι τα αποτελέσματα των πρώτων δοκιμών έχουν οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν μεγάλες ποσότητες χρυσού. Η εταιρεία ετοιμάζεται να διενεργήσει νέες έρευνες στην περιοχή και υπολογίζει ότι στο νησί υπάρχουν και μεγάλα αποθέματα χαλκού.
Η τουρκική εφημερίδα καταλήγει με το εξής «πονηρό» σχόλιο: «Όλοι τώρα έχουν την περιέργεια να δουν κατά πόσον η νέα αυτή πραγματικότητα θα επηρεάσει τις δικοινοτικές συνομιλίες».
Προφανώς ο Έρογλου ετοιμάζεται να ζητήσει μερίδιο...
Οι άνθρωποι... και τα ψωμιά
Ο πληθυσμός των κατεχομένων ανέρχεται γύρω στις 700 χιλιάδες.
Διαψεύδοντας τους ισχυρισμούς των κατοχικών «Αρχών» ότι ο πληθυσμός είναι 270.00, ο πρόεδρος της οργάνωσης εργοδοτών στα κατεχόμενα, Χασάν Σουνγκούρ, διερωτήθηκε πώς μπορεί να συμβαίνει αυτό, όταν η ημερήσια κατανάλωση ψωμιού ανέρχεται στις 800.000. Οι αριθμοί αυτοί αποδεικνύουν ότι στα κατεχόμενα υπάρχουν πολλοί παράνομοι, δήλωσε.
Από την πλευρά του, ο λεγόμενος πρόεδρος του «ταμείου προνοίας» Οζάι Αντίτς ανέφερε ότι ο πληθυσμός στα κατεχόμενα πρέπει να κυμαίνεται γύρω στις 700.000.
Πρόσθεσε ότι το 15% του πληθυσμού βρίσκεται κάτω από τα όρια της φτώχιας και αυτό σε αριθμούς αντανακλάται σε 105.000 άτομα.
Εξάλλου, ο λεγόμενος διευθυντής του «υπουργείου εργασίας και κοινωνικών ασφαλίσεων» δήλωσε ότι 14.000 νέοι είναι άνεργοι. Η εφημερίδα «Χαβαντίς» σημειώνει ότι τα καφενεία της Καρπασίας είναι γεμάτα από ανέργους που περνούν τις ώρες τους εκεί και εκφράζει φόβους ότι στην περιοχή αναμένεται κοινωνική έκρηξη.


http://www1.sigmalive.com

Λάθος ελιγµός βύθισε τον «Τιτανικό»

   

ΕΦΤΑΙΓΕ Η ΔΙΑΤΑΓΗ
"ΟΛΟ ΔΕΞΙΑ" 
(για να μαθαίνουν κάποιοι....)

 

Ώς τώρα πιστεύαµε πως ο «Τιτανικός» βυθίστηκε επειδή έπλεε µε µεγάλη ταχύτητα και το πλήρωµά του δεν κατάφερε την κατάλληλη στιγµή να δει το παγόβουνο. Όμως τώρα αποκαλύπτεται ότι ο κίνδυνος είχε εντοπιστεί εγκαίρως, αλλά το υπερωκεάνιο κατευθύνθηκε πάνω του, εξαιτίας ενός στοιχειώδους λάθους στην πηδαλιούχηση. Σύµφωνα µε ένα νέο βιβλίο, το πλοίο είχε άφθονο χρόνο για να αποφύγει το παγόβουνο, όµως ο πηδαλιούχος έστριψε απλώς προς λάθος κατεύθυνση. Μέχρι να διορθωθεί το καταστροφικό σφάλµα, ήταν ήδη πολύ αργά και το παγόβουνο τρύπησε το κύτος του πλοίου. Το γεγονός αυτό, το οποίο έρχεται στο φως σχεδόν 100 χρόνια µετά την καταστροφή, κρατήθηκε µυστικό ώς τώρα από την οικογένεια του πιο υψηλόβαθµου από τους αξιωµατικούς του πλοίου που επέζησαν της καταστροφής. Ο ανθυποπλοίαρχος Τσαρλς Λαϊτόλερ συγκάλυψε το σφάλµα, επειδή ανησυχούσε ότι ίσως οδηγούσε στη χρεοκοπία τους ιδιοκτήτες του υπερωκεάνιου και να χάσουν τη δουλειά τους οι συνάδελφοί του. Ο Λαϊτόλερ πέθανε το 1952 ως ήρωας πολέµου της µάχης της Δουνκέρκης και το γεγονός δεν αποκαλύφθηκε, από φόβο ότι θα κατέστρεφε τη φήµη του. Όμως τώρα η εγγονή του, η Λαίδη Λουίζ Πάτεν, το αποκαλύπτει στο νέο µυθιστόρηµά της «Good as Gold» («Καλός σαν χρυσός»). Ο παππούς της είχε πεθάνει πριν γεννηθεί εκείνη, όµως έζησε µε τη γιαγιά της που της αφηγήθηκε την ιστορία.
«Όλο δεξιά!»
Το λάθος συνέβη επειδή την εποχή εκείνη που τα πλοία µετατρέπονταν από ιστιοφόρα σε ατµόπλοια υπήρχαν δύο συστήµατα πηδαλιούχησης εντελώς αντίθετα µεταξύ τους. Έτσι, η διαταγή για στροφή «όλο δεξιά!» σήµαινε ότι το πηδάλιο έπρεπε να γυρίσει δεξιά βάσει του παλιού συστήµατος και αριστερά βάσει του νέου. Όταν ο υποπλοίαρχος Ουίλιαµ Μέρντοκ εντόπισε το παγόβουνο σε απόσταση δύο µιλίων, η διαταγή του «όλο δεξιά!» παρερµηνεύθηκε από τον πηδαλιούχο Ρόµπερτ Χίτσινς, ο οποίος έστριψε το πλοίο δεξιά αντί αριστερά. Ειδοποιήθηκε σχεδόν αµέσως να διορθώσει το λάθος, όµως ήταν αργά.
Σύµφωνα µε τη Λαίδη Πάτεν, την κατάσταση επιδείνωσε στη συνέχεια το γεγονός ότι ο πρόεδρος της πλοιοκτήτριας εταιρείας Μπρους Ισµαϊ έπεισε τον καπετάνιο να συνεχίσει τον πλουν. Έτσι αυξήθηκε η πίεση του νερού που έµπαινε στο κύτος, µε αποτέλεσµα ο «Τιτανικός» να βυθιστεί πολλές ώρες νωρίτερα απ’ ό,τι αν είχε σταµατήσει τις µηχανές.

http://www.sigmalive.com/simerini/world/epikairotita/308636

Στο Ευρωκοινοβούλιο με το βρέφος

Είναι μητέρα ενός παιδιού μόλις μερικών μηνών. Είναι όμως και ευρωβουλευτής και έτσι αποφάσισε να πάει στην...δουλειά της αγκαλιά με το παιδί της! Ο λόγος για την Ιταλίδα ευρωβουλευτή Λίτσια Ροντσούλι. Η νεαρή ευρωβουλευτής, μέλος του συνασπισμού “Λαός της Ελευθερίας” του Σίλβιο Μπερλουσκόνι γέννησε πριν από λίγους μήνες.

Όμως χθες θα γινόταν μια σημαντική ψηφοφορία στο ευρωκοινοβούλιο. Ως γυναίκα ευρωβουλευτής όμως έχει το δικαίωμα να πάρει μαζί της και το μικρό της παιδί. Και αυτό έκανε. Με το βρέφος της να κοιμάται μακάριο, τυλιγμένο με την παραδοσιακή ασιατική μέθοδο στο στήθος της, πήγε και ψήφισε στην ολομέλεια της Ευρωβουλής στο Στρασβούργο! Και καλά έκανε...


 

 

Πηγή: SigmaLive/NewsIt

 

 

Όλα καλά και Μπράβο της!!!!

Το αρνητικό όμως είναι πως ανήκει στο κόμμα(?) του ...Μπερλουσκόνι!!!

«Η κοινωνία θα ήταν καλύτερη χωρίς την Αγία Γραφή»

Το κύκνειο άσμα του Πορτογάλου νομπελίστα Ζοζέ Σαραμάγκου (1922-2010), «Κάιν», το οποίο εκδόθηκε έναν χρόνο προτού πεθάνει, είναι ένα κατηγορώ εναντίον της Αγίας Γραφής.

Η επίσημη Καθολική Εκκλησία της Πορτογαλίας, όταν εκδόθηκε το «βέβηλο» έργο στην πορτογαλική γλώσσα, σχολίασε μονολεκτικά: «Επίθεση!». Σε μια χώρα με μακρά παράδοση στο πνεύμα του καθολικισμού, ο Ζοζέ Σαραμάγκου ήταν ένα μεγάλο αγκάθι στο μάτι της.
Ο νομπελίστας ανταπέδωσε τα πυρά στο εκκλησιαστικό κατεστημένο, καταγγέλλοντας τη Βίβλο ως «ένα εγχειρίδιο των κακών ηθών». Μάλιστα, έκανε τα πράγματα χειρότερα με τους αντιπάλους του μονσινιόρους, αφού υποστήριξε ότι «πιθανότατα η κοινωνία θα ήταν καλύτερη χωρίς την Αγία Γραφή».
Το μυθιστόρημα «Κάιν», που θα κυκλοφορήσει τον ερχόμενο μήνα από τις εκδόσεις «Καστανιώτη», ρίχνει μια κριτική και «ελαφριά» ματιά στον Κάιν, γιο του Αδάμ και της Εύας, που, σύμφωνα με τη Βίβλο, είναι το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι. Ο Ζοζέ Σαραμάγκου στήνει έναν καθ' όλα σπαρταριστό διάλογο μεταξύ ενός νάρκισσου Θεού και του πρώιμου αντάρτη Κάιν, εκτονώνοντας τη βαριά ατμόσφαιρα -ως είθισται να διαβάζονται οι βιβλικοί μύθοι- του προπατορικού αμαρτήματος.
«Η ιστορία των ανθρώπων είναι η ιστορία της ασυνεννοησίας τους με τον Θεό - ούτε αυτός καταλαβαίνει εμάς ούτε εμείς εκείνον», είχε πει με τον γνώριμο χιουμοριστικό του τρόπο για το θέμα του βιβλίου του ο ίδιος ο Πορτογάλος συγγραφέας. Η σύγκρουση του Σαραμάγκου με το κυρίαρχο θρησκευτικό αίσθημα της πατρίδας του δεν είναι υπόθεση των τελευταίων ετών της ζωής του. Είχε την αρχή της είκοσι χρόνια πριν, όταν είχε γράψει τα «βλάσφημα» έργα «Περί τυφλότητος» και «Το κατά Ιησούν Ευαγγέλιο» («Καστανιώτης»).
Στο δεύτερο, ο Ιησούς, ο γνωστός από την Καινή Διαθήκη, συζεί με τη Μαρία Μαγδαληνή και προσπαθεί να αποφύγει τη σταύρωση. Ετσι, ο Πορτογάλος κομμουνιστής συγγραφέας επαναδιατυπώνει αδογμάτιστα τη βιογραφία του επαναστάτη της Γαλιλαίας κόντρα στην ανάγνωση και ερμηνεία της επίσημης εκκλησίας. Η πορτογαλική κυβέρνηση, το 1992, ενοχλήθηκε τόσο πολύ από την αιρετικότητα του συγκεκριμένου βιβλίου ώστε μπλόκαρε την υποψηφιότητά του για το -καταργημένο πια- Ευρωπαϊκό Λογοτεχνικό Βραβείο. Ο Ζοζέ Σαραμάγκου, θέλοντας να δείξει μ' έναν συμβολισμό την αποστροφή του απέναντι στη στάση του πορτογαλικού κράτους, επέλεξε την αυτοεξορία στις ισπανικές Καναρίους Νήσους, όπου και πέθανε τον φετινό Ιούνιο.
Ο Ζοζέ ντε Σούζα Σαραμάγκου, όπως είναι το πλήρες όνομά του, γεννήθηκε από γονείς φτωχούς ακτήμονες αγρότες, στο μικρό χωριό Αζινιάγκα της Πορτογαλίας, μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Λισαβόνας. Εντελώς αυτοδίδακτος, εξέδωσε το 1947 το μυθιστόρημα «Γη της αμαρτίας», μεσούσης της δικτατορίας του Σαλαζάρ. Κομμουνιστής με παράνομη πολιτική δράση, εργάστηκε για πολλά χρόνια σε εκδοτικούς οίκους και σε εφημερίδες ως σχολιαστής, ως υπεύθυνος λογοτεχνικών σελίδων και ως βιβλιοκριτικός. Μετά την επανάσταση του 1974 και την αποκατάσταση της δημοκρατίας, υπήρξε για ένα διάστημα υποδιευθυντής της μεγάλης εφημερίδας της Λισαβόνας «Diarios de Noticias».
info: Στα ελληνικά κυκλοφορούν ακόμη: «Το τετράδιο», «Το ταξίδι του ελέφαντα», «Μικρές αναμνήσεις», «Περί θανάτου», «Περί φωτίσεως», «Το μεγαλύτερο λουλούδι του κόσμου», «Λέγοντας ιστορίες», «Ο άνθρωπος αντίγραφο», «Ιστορία της πολιορκίας της Λισαβόνας», «Η σπηλιά», «Η ιστορία της άγνωστης νήσου», «Ολα τα ονόματα», «Η πέτρινη σχεδία» («Καστανιώτης»), «Η χρονιά που πέθανε ο Ρικάρντο Ρέις» («Αλεξάνδρεια»), «Το χρονικό του μοναστηριού» («Σύγχρονη Εποχή»). *

πηγή: http://www.enet.gr/

Eμείς δειπνούμε στο Κελλάκι, κοιμόμαστε, οργανώνουμε δικοινοτικά πανηγύρια και βλέπουμε παρέα με τα φιλαράκια μας το μουντομπάσκετ!!!!!!!