τα εξ αμάξης

Τα εξ αμάξης, στην κυριολεξία, είναι αυτά που λέγονται μέσα από άμαξα.
Σύμφωνα με την παράδοση, κατά την έβδομη μέρα των Ελευσίνιων Μυστηρίων, όταν οι Αθηναίες γύριζαν στην πόλη μέσα σε άμαξες, πείραζαν όσους συναντούσαν κάνοντας σε βάρος τους υβριστικά σχόλια. Τα εξ αμάξης, λοιπόν, μεταφορικά, είναι τα υβριστικά λόγια που εκστομίζονται εναντίον κάποιου, για κάποιον λόγο.
π.χ. Άκουσε τα εξ αμάξης ο Υπουργός, όταν επισκέφτηκε την περιοχή, γιατί δεν τήρησε τις υποσχέσεις του
. (λέμε τώρα!!!!)

Δευτέρα 23 Μαΐου 2011

Πράσινη Ανάπτυξη ή «πράσινα άλογα»

Ο πολιτικός λόγος στην Κύπρο περνά δύσκολες εποχές, ιδιαίτερα όσο πλησιάζουν οι βουλευτικές εκλογές. Και σίγουρα, όσο κορυφώνεται η προεκλογική εκστρατεία, θα περάσει ακόμα χειρότερες… Ο κόσμος ακούει πολλά και πιστεύει ακόμα λιγότερα. Κόμματα και υποψήφιοι αγωνίζονται να μας πείσουν για την φιλοπεριβαλλοντική τους πολιτική, για την έγνοια τους για το περιβάλλον και την οικολογία, για τις πράσινες τους θέσεις, για την Πράσινη Βιώσιμη Ανάπτυξη, ως απάντηση στην οικονομική κρίση. Κούφια λόγια, που δυστυχώς δεν πείθουν κανένα…

Πρόσφατα βρέθηκα με κάποιο ανθυποψήφιο μου (ονόματα δε λέμε, δεν θίγουμε κόμματα!) που μου έδωσε την ..καρτούλα του, ως συνεπής υποψήφιος βουλευτής (Καρτούλα; Όχι δα! Πινακίδα διαφημιστική ήτανε) Το κακό με τις ...καρτούλες των υποψηφίων, δεν το αναλύω τώρα, αλλά παράγινε και ενοχλεί... Μου έδωσε λοιπόν την κάρτα του, με την προτροπή να δω και την πίσω της μεριά. Έλεγε πολλά ωραία ο φίλος συνυποψήφιος και μέσα σ΄όλα εκείνα τα ωραία, είχε και την «Αειφορία και Πράσινη Ανάπτυξη». Τον ρώτησα τί ακριβώς εννοεί και πήρα περίπου την εξής απάντηση: «…ε, το να φυτέψουμε κι άλλα δέντρα, να προστατεύουμε το πράσινο και να το αναπτύσσουμε...». Δεν πρόβαλα βέβαια να απαντήσω, έχασα και τη λαλιά μου, βιαζότανε κι αυτός να δώσει όλες τις καρτούλες του....

Κάπως έτσι, άναυδο, μένει και το Κίνημα Οικολόγων Περιβαλλοντιστών σε όλες αυτές τις «πράσινες» προεκλογικές εξαγγελίες των κομμάτων.  Εννοείται ότι δεν είμαστε εμείς οι ...εφευρέτες του όρου, ούτε και έχουμε αυτοχρησθεί προστάτες του περιβάλλοντος ή της πράσινης ανάπτυξης. Όμως έχουμε σαφείς θέσεις και προτάσεις για το θέμα και τους συστήνουμε τουλάχιστον να τις δούν.  Όταν μιλάμε για για Πράσινη Βιώσιμη Ανάπτυξη, εννοούμε αυτή την επιλογή, σαν απάντηση στην οικονομική κρίση, που προσφέρει θέσεις εργασίας, ιδιαίτερα στους νέους εργαζόμενους και που δεν καταστρέφει την φύση. Η βιώσιμη ανάπτυξη σέβεται τις ανθρώπινες ανάγκες, των σημερινών αλλά και των μελλοντικών γενιών, δεν καταπιέζει τα ζώα και κυρίως, δεν εξαντλεί τους φυσικούς μας πόρους

Τον τελευταίο καιρό, πολλές χώρες στην Ευρώπη, ξεκίνησαν να υλοποιούν προγράμματα πράσινης ανάπτυξης, σε μια προσπάθεια να τονώσουν τις οικονομίες τους και να ηγηθούν των νέων επιχειρηματικών ευκαιριών που ανοίγονται για τις πράσινες τεχνολογίες και την έρευνα, τις μονώσεις κτιρίων και τα υλικά δόμησης, τα υβριδικά και ηλεκτρικά αυτοκίνητα, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ), τις βιολογικές ή οργανικές καλλιέργειες, την ενεργειακή αξιοποίηση των απορριμμάτων, των λυμάτων, των αγροτικών υποπροϊόντων κ.λπ.  Αντιλήφθηκαν βέβαια ότι η επιτυχία των εξαγγελιών για πράσινη ανάπτυξη, δεν ξεκινά μόνο από την εισαγωγή νέων τεχνολογιών, αλλά και μέσα από αλλαγές στο σύνολό της δομής της οικονομίας, της εκπαίδευσης και της διαχείρησης.  Είναι ένας συνδιασμός έξυπνου προγραμματισμού με ένα πολύ ισχυρό κοινωνικό κράτος που «αναλαμβάνει» οικονομικά τους απολυμένους, τους επανεκπαιδεύει -ακόμα και σε τελείως διαφορετικούς τομείς- και τους επαναπροωθεί άμεσα στην αγορά εργασίας. Ετσι, οι εργαζόμενοι αισθάνονται ασφαλείς και οι εταιρείες έχουν ευελιξία και καλό ανθρώπινο κεφάλαιο ώστε να αναπτύσσονται και να καινοτομούν…
Για να εφαρμόσει το ομολογουμένως πολύ επιτυχημένο μοντέλο ανάπτυξης της Ευρώπης, η Κύπρος δυστυχώς έχει πολύ δρόμο να διανύσει, ακόμα και μέσα από τα πιο απλά και καθημερινά πράγματα... Όμως σήμερα, περισσότερο από ποτέ, οφείλουμε να υιοθετήσουμε ένα νέο πρότυπο ανάπτυξης για τον τόπο μας. Ένα πρότυπο ανάπτυξης που υπηρετεί τον άνθρωπο και τις πραγματικές του ανάγκες. Η πράσινη ανάπτυξη, δεν είναι αυτή που αναρτούμε οι υποψήφιοι στις καρτούλες μας, ούτε οι κούφιες προεκλογικές υποσχέσεις... Είναι η ανάπτυξη που σέβεται το περιβάλλον και το αντιμετωπίζει ως αναπτυξιακό απόθεμα, είναι η μόνη εφικτή και βιώσιμη λύση για την αντιμετώπιση της οικονομίας, αλλά και η μόνη μας απάντηση στο πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής.

Λήδα Μαλά Κολώνια
Υποψήφια Βουλευτής Λεμεσού
Κίνημα Οικολόγων Περιβαλλοντιστών

Κυριακή 1 Μαΐου 2011

Το φάντασμα της Κοπεγχάγης

Μόλις τελείωσα το βιβλίο του συμπαθούς δημοσιογράφου Γιάννη Νικολάου, "Το Φάντασμα της Κοπεγχάγης". 
Το βιβλίο -πέρα από τις προσωπικές θέσεις και την βιωματική περιγραφή των δραματικών εκείνων των ημερών-, αποτελεί μοναδικό ιστορικό ντοκουμέντο. Φωτίζει το άγνωστο σε μας παρασκήνιο όσων προηγήθηκαν της υπογραφής για ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαική Ένωση και ξεσκεπάζει τα φαντάσματα, ντόπια και ξένα, που εργάζονται νύκτα και μέρα, κυρίως νύχτα,  σκοτεινά και υποχθόνια, που δεν κοιμούνται ποτέ και που καραδοκούν να μας βρούν να κοιμόμαστε... Τα φαντάσματα, που έπιασαν δουλειά στο νησί εδώ και χρόνια, προετοιμάζοντας το έδαφος για τη "λύση του κυπριακού"... Είναι τα ίδια φαντάσματα που πήραν το αεροπλάνο μαζί με την Κυπριακή αποστολή για την Κοπεγχάγη, είναι τα ίδια  φαντάσματα, που είναι πάντα κοντά σε όλα εκείνα τα κακά που «...εξυφαίνονται στους διπλωματικούς αργαλειούς και τα παρασκήνια, στο μισοσκόταδο πρεσβευτικών κατοικιών, σε συζητήσεις μεταξύ τυριού και αχλαδιού και σε δοσοληψίες που δεν βλέπουν το φως της δημοσιότητας, παρά μόνο όταν είναι αργά...». Ο Γιάννης Νικολάου, ένιωσε τα φαντάσματα σαν εκείνους τους αλαφροίσκιωτους, τους Σαββατογεννημένους, που έχουν το χάρισμα να βλέπουν πίσω από τις λέξεις, πίσω από τα πρόσωπα και τα χαμόγελα... Πέρασε δίπλα τους, τα άκουσε να μιλούν, να καταστρώνουν σχέδια, να γελούν με το εφιαλτικό τους γέλιο όταν τα πετυχαίνουν, να απειλούν όταν τους ξεφεύγουν και βγήκε σώος και αβλαβής.. Αβλαβής; Όχι δα!!! Ο ίδιος θεωρεί πως μετά την αποστολή στην Κοπεγχάγη, ποτέ πια δεν θα είναι ίδιος....

Εκείνο που έχει πετύχει ο Γιάννης Νικολάου, δεν είναι μόνο να μας ιστορίσει το δράμα που παίχτηκε με τα φαντάσματα την κρίσιμη νύχτα της 12ης με την 13η του Δεκέμβρη στην Κοπεγχάγη, Το ξέραμε πολλοί, το υποψιαζόμασταν... Εκείνο που δεν ξέραμε και μας το μαθαίνει με το βιβλίο του, είναι πως τα φαντάσματα αυτά έχουν πρόσωπο, έχουν ονοματεπώνυμο, κυκλοφορούν ανάμεσά μας και, πως δυστυχώς, δεν κοιμούνται ποτέ..!!!

Αρχικη σελιδα